Zwartkopmees of matkop.

Afgelopen week ben ik op verschillende plaatsen de matkop tegengekomen. Ik hoorde de vogeltjes eerder dan dat ik ze zag. Het is een prachtig meesje dat je in deze tijd regelmatig op kerstkaarten afgebeeld ziet staan. Een aandoenlijk en lief meesje wat niet zo veel voorkomend is als de alom bekende koolmees en pimpelmees. Met zijn gitzwarte petje en lichte ietwat vale lijf ziet hij er veel minder kleurrijk uit dan de pimpel- en koolmees maar is daarom zeker niet minder mooi.
 
Het geluid is zo specifiek dat je hem onmogelijk kunt verwarren met andere mezen. Het geluid van de kool- en pimpelmees verschilt niet veel van elkaar en zorgt nog wel eens voor verwarring maar de matkop met zijn typische pééh, pééh geluidje herken je direct. Dit meesje is vooral in het oosten van ons land actief en ik denk dat wij zo'n beetje op de westelijke grens van zijn verspreidingsgebied in Nederland zitten. Ten westen van ons komen ze veel minder voor en ontbreken zelfs op de Wadden, Noord Holland en Zeeland.

Het zijn liefhebbers van toch wat vochtige bossen met berken waar ze net als spechten, ja, dat klinkt bijzonder, hun nestholte in uithakken. De soort gaat ook weer achteruit en men vermoed dat dat komt door de verdroging van de bossen. Ik kom daar steeds vaker achter dat verdroging en verlaging van de waterstand een allesbepalende factor is voor de vogelstand.

Weidevogels hebben hier nog het meeste last van, geen vochtige weides en akkers, geen insectenlarfjes, geen voedsel voor de jongen, geen succesvol broedsel. En zo gaat de teruggang hier in de hele vogelwereld, een eindeloos gevecht lijkt het wel. Gelukkig zijn er her en der initiatieven om de vogels een handje te helpen, maar naar mijn idee te kleinschalig om echt verschil te maken.

Wil je meer weten van deze niet algemene mees, klik dan op de link;
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/?vogel=141