Winterse wandeling

kramsvogel in de polder(februari 2016)

Winterse wandeling door de Gecombineerde Willemspolder met veel vogels. Natuurlijk kom je al de gebruikelijke soorten tegen zoals blauwe reigers, wilde eenden, houtduiven, meerkoeten, knobbelzwanen, kraaien, kauwen etc. Hoewel, knobbelzwanen met meer dan zestig vogels bij elkaar is wel een typisch winterbeeld en over een kleine twee maanden zwermen ze ook weer uit naar de broedgebieden om daar alvast kwartier te maken.

Maar waar ik op zo'n ochtendwandeling in het winterseizoen altijd extra op let, zijn de wintergasten uit verre streken. De kans dat je ze tegenkomt is niet vanzelfsprekend. Nee, je moet altijd goed opletten en akkerranden, bosjes en waterpartijen zorgvuldig afspeuren.
Vanmorgen startte ik vrijwel direct, en het was nog bijna donker, met de roep van een waterral.

De waterral is weliswaar een standvogel en deels een trekvogel, een soort waarvan maar een klein deel wegtrekt. In de wintermaanden komen nogal wat waterrallen vanuit het oosten naar ons land om hier te overwinteren. Deze soort trekt dus niet zoals veel andere vogels

koperwiek(ook feb. 2016)

van het hoge noorden of vanuit ons land naar het warme(re) zuiden maar trekken vooral van oost naar west. Onze waterrallen zijn ook nog niet allemaal weg want het wintert nog niet echt en zo is de waterrallenstand in deze periode behoorlijk hoog en heb je grote kans er een te horen. Trekken ze wel weg, dan is dat vooral naar Groot Brittannië en Frankrijk. Horen is niet zo'n kunst, ze gillen er lustig op los maar zien is een ander verhaal, ze leven namelijk erg verborgen. Deze ochtend hoorde ik op nog twee andere plaatsen langs De Donge een roepende waterral, pik binnen, 't is winter.

Wat verderop kon ik genieten van een flinke groep kramsvogels, deze lijsterachtige komt wel vanuit het hoge Noorden naar ons land. Ze laten zich al van verre horen en het geluid is heel herkenbaar. Naarmate ik dichterbij kwam, werden ze stiller en vlogen ze een voor een op en trokken De Donge over naar de bosschages aan de overkant. Het was een mooi groepje van tweeëndertig vogels. Niet veel verder zag ik de grote witte vlek van de vaste wintergasten van deze polder, de kleine zwanen. Het zijn inmiddels meer dan vijftig vogels, geen van allen geringd en de geelpoot van afgelopen jaar zat er ook nog niet tussen.

kleine zwanen(winter 2015/2016)

Ik hoop dat die de komende weken nog arriveert want de groep moet nog groeien naar een stuk of tachtig vogels. Daarmee kwam ik vandaag op drie specifieke wintergasten en mistte ik nog wel de sijzen, koperwieken en de blauwe kiekendief, die laatste verblijft hier elke winter. Die houd ik wel tegoed voor de volgende keer.

Deze wandeling leverde bijna vijftig soorten op en dat is niet mis want deze polder met het riviertje De Donge is niet het meest ideale vogelgebied te noemen. De wandeling van ruim tweeëneenhalf uur zorgt er echter wel voor dat nauwelijks een soort aan mijn scherpe oog en oor ontsnapt want op deze vroege ochtend ben ik zowat de enige voetganger in het gebied en is nog niets verstoord.