 |
| de goed verstopte houtsnip |
100% Vertrouwen op je schutkleur, je moet het maar durven. Er zijn niet zoveel vogels die dat durven en het zijn er bij elkaar ook maar een paar soorten die dat doen. De patrijs en fazant zijn bijvoorbeeld twee soorten die dat durven maar die kunnen er dan ook wat van. Menig keer zorgden die vogels ervoor dat ik zowat een hartverzakking kreeg doordat ze op het allerlaatste moment pas opvlogen. Het leek er dan op alsof de vogel tot op de laatste wachtte om mij zo maximaal schrik aan te kunnen jagen. Ook een bokje en houtsnippen heb ik dat een paar keer zien doen en ook hazen kunnen er wat van.
 |
prachtige beukenlaan naast het
houtsnippenbos |
Vandaag was ik er op voorbereid en was samen met een vogelaar die goed bekend is in het gebied bewust op zoek naar de houtsnip en dan zul je zien dat ze er niet zitten zei ik nog. Maar dat idee werd sneller dan gedacht weerlegd. Een houtsnip vloog op en verdween uit het zicht nog voordat we de vogel goed konden zien. Jammer maar hoopvol en met goede moed zochten we verder in de dichte ondergroei van de hoge douglas sparren. Ze waren dus in het gebied en het zouden dus best wel eens overwinteraars kunnen zijn. In deze tijd passeren ook nogal wat doortrekkers ons land maar dat is volgende maand afgelopen. Dus hopen dat deze snippen blijven.
 |
| zoek de snip |
Het duurde toch nog een paar uur voordat we de volgende houtsnip vonden. Deze keer bleef de houtsnip zitten en bewoog helemaal niet. Tot een paar meter afstand keek hij rustig en vol vertrouwen mijn richting uit. Ik durfde niet dichterbij te gaan want de vogel verstoren is wel het laatste wat ik wil. Het was ongelooflijk hoe onzichtbaar de vogel op deze korte afstand bleef. Zelfs met de verrekijker bleef de vogel slecht zichtbaar en pas na flink inzoomen met mijn camera lukte het om de vogel te spotten. Een zonnestraaltje piepte precies door de struik en bescheen de kop van de houtsnip waardoor hij even goed in beeld kwam, prachtig!
 |
| een zonnestraaltje helpt |
Een houtsnip is toch flink groot en te vergelijken met een turkse tortel die slechts een fractie kleiner is. De lange snavel hield hij naar beneden gericht en alleen zijn grote heldere oog viel op. Die grote ogen horen bij een nachtvogel want die heeft hij met name 's-nachts nodig als hij op pad gaat. Overdag houdt hij zich gedeisd in de dichte ondergroei van een bos en daar zat hij dan ook. Goed verscholen onder een grote rododendronstruik. Na al die ontmoetingen met houtsnippen lukte het mij vandaag pas om een fot te maken van deze toch wel mysterieuze bosvogel.
Wil je meer weten van deze vrijwel onzichtbare snip, klik dan op de link;
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/houtsnip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten