 |
| smelleken op de uitkijk |
Het gebeurt mij maar een of twee keer per jaar dat ik een smelleken tegenkom. Deze week had ik dat geluk weer en zag er een op een forse molshoop in de polder De Kroon in de Biesbosch zitten. Het is een echte wintergast die vrijwel altijd in de westelijke helft van ons land te vinden is.
Het gebied van polder De Kroon past overigens perfect bij zijn oorspronkelijke biotoop waar smellekens in Scandinavië ook broeden want dat doen ze niet bij ons. Open, uitgestrekt en kaal landschap met zangvogels zoals gorzen, vinken en piepers.
Het smelleken vliegt snel en laag boven de grond en weet zo zijn prooien te overrompelen. Dat moeten wel kleine vogeltjes zijn want een smelleken, het kleinste valkje van Europa, is zelf ook maar een klein vogeltje. Ik zag het smelleken op een molshoop zitten en op amper vijf meter zat een kievit en het viel mij op dat ze in grootte amper verschilden. Dat is dan weer handig als je vergelijkings- materiaal hebt. Hij leek het wel naar zijn zin te hebben daar op die molshoop want hij kwam niet in beweging en bleef daar de hele tijd zitten. Ik moest verder, het gebied door, op zoek naar geschikte uitkijkpunten voor komende zaterdag als we het gebied inventariseren voor de Vogelwerkgroep De Biesbosch.
Ik had hem graag zien jagen want dat heb ik nog niet eerder gezien. Tot op heden zag ik ze steeds op de grond of op een weipaaltje zitten. Dat ik het smelleken steeds als een hij beschrijf komt omdat ik ook zeker ben dat het een mannetje is. De leigrijze rug, lichte borst en geel/oranje poten zijn kenmerkend voor het mannetje. Een vrouwtje is veel bruiner en minder getekend en is dan ook wel eens te verwarren met een torenvalk. Nee, dit was een zekere waarneming van een mannetje smelleken. Geluksvogel die ik ben.
Wil je meer weten van deze kleine jager, klik dan op de link;
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/?vogel=200
Geen opmerkingen:
Een reactie posten