Volop wintergasten te zien.

We hebben amper nog een winter gehad en voor veel vogels is dat een zegen. Weinig kou, sneeuw en ijs zorgen er bijvoorbeeld voor dat de ijsvogel- en reigerstand weinig inleveren. Maar ook de wintergasten komen deze mindere periode hier vrij gemakkelijk door. En dat er veel wintergasten zijn merk ik vrijwel dagelijks. In de polder zitten veel meer kramsvogels, koperwieken en sijzen als anders. En in de bossen bij Chaam zaten de afgelopen maanden grote kruisbekken en grote barmsijzen, soorten die hier niet zomaar overwinteren.

De sijzen die weer graag op de elzen-proppen foerageren, vinden die in grote aantallen langs Het Kromgat en in het bos zie ik trouwens ook regelmatig op de berkenkatjes foerageren. Deze sijzen, een groep van ruim dertig vogeltjes vliegt dagelijks heen en weer tussen de bomen van de elzen en essensingel. Ik kan mij nog herinneren dat in een strenge winter, zo´n acht jaar geleden, de sijzen op het bevroren water van Het Kromgat zaten en daar samen met een grote groep putters, vinken en groenlingen de gevallen zaadjes oppikten. De afgelopen milde winters waren er veel minder sijzen en soms was er ook geen enkele sijs in de polder te bespeuren.

vol met sijzen

De winter in het noorden, waar onze wintergasten vrijwel allemaal vandaan komen, is denk ik wel wat strenger en het voedselaanbod zal daar een stuk lager liggen. Met name een tekort aan dennenappels, zaden van berken en lariksen zorgt ervoor dat deze soorten nu hier komen overwinteren. Nou en als je dan in de polder of de bossen van Surae rondloopt, zie je dat daar geen sprake is van voedseltekorten. Dan is dat hele eind naar hier vliegen niet voor niets geweest.

De koude winterse omstandigheden of de genen bepalen niet altijd de massale trek naar het zuiden, het voedselaanbod ter plaatse bepaald mede of er in een bepaald jaar massaal naar het zuiden getrokken wordt of niet. En dit is dus zo´n jaar van voedseltekorten en dan treffen ze hier zo´n slappe winter en volop voedsel aan, de geluksvogels!