Bonte Pieten

Scholeksters aan de kust

Scholeksters, iedereen kent ze wel, we noemen ze ook wel bonte pieten, deze zwart-witte vogels met hun rechte felrode snavel. Een snavel die er voor gemaakt is om diep in de grond naar piertjes(leeglopers en zagers) te zoeken. Die snavel groeit trouwens 0,04 mm per dag en dat is maar goed ook want door al dat gepeur in de grond slijt hij ook erg hard.Ja, het is van oorsprong een kustvogel die op de zandstranden aan de rand van water en land zijn voedsel zoekt. Maar in de loop van de afgelopen decennia is de scholekster steeds verder landinwaarts getrokken. De afname van voedsel in de Waddenzee doet er ook geen goed aan, de kokkel en mosselvisserij eist zo zijn tol. De populatie staat mede daardoor sterk onder druk. Nu zien we ze gelukkig steeds vaker in de akkers zitten, twee aan twee, ook in de Oranjepolder. Over die snavel nog een leuk weetje, bij een scholekster die in gevangenschap wordt gehouden, groeit die snavel door en verandert dan in een lange kromme snavel die lijkt op de snavel van een wulp. Dat komt omdat de snavel onvoldoende afslijt.

Is deze neergang nog te stoppen?

Afgelopen jaar hebben een paar koppeltjes ook in de Oranje- polder met succes gebroed. We zagen de pullen samen met hun ouders snel door de akkers lopen als we te dichtbij kwamen. Het zijn volgens mij de tweede legsels van de zomer want we zagen ze zo pas rond augustus. Ik denk dat de eerste legsels van de scholeksters net als die van de kieviten, vaak sneuvelen door het uitrijden of injecteren van mest in de weides en het omploegen van de graan- en maisakkers in het voorjaar. Deze week hoorden we de scholeksters ook in het donker als we 's-avonds de hond uitlieten, ze vliegen dan over, op weg naar een voor hun bekende akker, industrieterrein of misschien wel de Wadden.

De afgelopen jaren zie ik scholeksters ook op het grote industrieterrein in Eindhoven waar ik werk. Op ons bedrijfspand zie ik de scholekster op de rand zitten, hij kijkt naar beneden en houdt de boel goed in de gaten. Je hoort ze hard schetteren als er gevaar dreigt. Als er dan een vogel is die zich uitermate goed kan aanpassen aan de veranderende omstandigheden dan is het deze bonte piet wel. Als de jongen dan uitvliegen en het dak van het bedrijfspand verlaten, landen ze tussen de geparkeerde auto's en lopen daar dan de eerste twee weken rond, vergezeld van hun ouders bedelen ze om voedsel. Ze maken dan net zoveel herrie als pa en ma die op hun beurt weer lopen te tetteren omdat ze overal gevaar zien. Heen en weer rennen tussen de auto's gaat ze goed af, er gebeurt gelukkig nooit iets vervelends. Ze groeien als kool en zien er na een paar weken volledig hetzelfde uit als hun ouders. Weer een succesvol legsel afgeleverd denk ik dan.

De scholekster heeft het moeilijk ondanks zijn ongelooflijke aanpassingsvermogen, wil je meer weten van deze ingezetene van de Oranjepolder, klik dan op de link;
http://www.vogelbescherming.nl/vogels_kijken/vogelgids/zoekresultaat/detailpagina/q/vogel/196