een paar foeragerende watersnippen |
De watersnip leeft normaal gesproken verborgen in natte weides, gemaaide rietvelden en natte oeverbegroeiing en zoekt zijn voedsel op de tast in een zachte modderige bovenlaag van de bodem. Door zijn lange snavel is hij in staat om in de vochtige tot natte modderige bodem te zoeken naar insecten, larven, spinnen, wormen en slakjes. Je ziet hem niet snel zitten, door het prachtige verenkleed wat hij heeft, bruin met lichte beige, wat gelige lengtestrepen. Hij vertrouwt ook op zijn schutkleur en vliegt pas op het allerlaatste moment op.
Lang geleden was ik al gek op de snip en deed er werkelijk alles aan om er zoveel mogelijk te pakken te krijgen. Wat een lastige klus was dat, maar gisteren had ik er zomaar bijna driehonderd in een keer te pakken en rekende mij al rijk. Ik geloof dat ik er vroeger zelf nooit meer dan een in handen heb gehad, want als ik er een had dan brandde hij al in mijn zak en kocht er weer iets onzinnigs van. Ik denk dat het en paar LP's waren van wat onduidelijke bandjes?
Men schat het aantal broedparen op duizend tot maximaal vijftienhonderd en de vogel staat op de rode lijst. In Vlaanderen is de watersnip ernstig bedreigd, daar is het dus nog slechter gesteld dan bij ons. Jaarlijks nemen de aantallen met ongeveer drie procent af en dat is echt zorgelijk. Er zijn wel weideherstelprogramma's waar nu al ruim tachtig weidevogelboeren aan meewerken en dat zou dan op termijn ervoor moeten zorgen dat de weidevogelstand op peil blijft. Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten