Ontelbaar veel eenden.

zomaar een slikrandje waar een groep eenden, vooral smienten, met de kop in de veren zit

De komende zes maanden worden, rond de 15e van de maand, in de Noordwaard onderdeel van de Biesbsoch, alle vogels geïnventariseerd. We doen dat met een vast groepje tellers en tellen dan ruim een halve dag een groot deel van de "nieuwe" Biesbosch, het gaat dan namelijk om de oude landbouwpolders die begin 2016 plaats hebben moeten maken voor het project "ruimte voor de rivier". En daar gaat het in prioriteit ook om, het zo snel mogelijk bergen en weer afvoeren van grote hoeveelheden water die via de grote rivieren uit Duitsland worden aangevoerd. Op die manier houden ze op die momenten in Gorinchem en Dordrecht ook droge voeten.


op de voorgrond een pijlstaart man en verder wat krakeenden

Op de tweede plaats komt de natuur en dat gaat volgens mij nu alweer bijna drie jaar perfect samen. Ik zie tijdens de tellingen de aantallen watervogels alleen maar toenemen en ontwikkelt het gebied zich nog steeds, en gelukkig nog steeds in het voordeel van de vogels. De aantallen watervogels zijn zowat ontelbaar geworden. Tienduizenden eenden en vele duizenden ganzen hebben van de Noordwaard hun thuis gemaakt. De slikranden en modder-platen worden bezet door vrijwel alle eenden soorten die Nederland kent, de uitgestrekte graslanden met alle ruigte die er mag groeien zijn het domein van vrijwel alle ganzensoorten die Nederland kent, uitzondering is de rotgans die de kust boven de Noordwaard verkiest. Alhoewel ik die rotgans ook al een keer in de Noordwaard ben tegengekomen.


ook de soepeenden tellen mee.

Op zaterdag de dertiende hebben we alle polders in de grote Noordwaard afgestruind en kwamen we naast al die eenden en ganzen ook weer een paar hele bijzondere vogels tegen en dat zijn voor ons dan ook de krenten in de pap. In de Muggenwaard, een groot nat gebied met daaromheen een grote strook ruig grasland, zagen we een smelleken jagen. Een kleine valkachtige roofvogel die zigzaggend laag over de velden op zoek was naar prooi. Je moet goed opletten of je mist de kleinste roofvogel van Europa finaal.

Wat verderop vloog laag boven de polder Donderzand een rode wouw. Deze vogel was duidelijk op trek en we wisten van zijn komst. Via de groepsapp was de vogel een klein uurtje eerder al aangekondigd waardoor we extra alert waren en regelmatig de hemel afspeurden. Deze havikachtige vogel broedt ook in een klein aantal in Nederland maar komt in het oosten, Duitsland, Polen en Denemarken algemeen voor en mogelijk breidt de populatie zich langzaam westwaarts uit. Dat zou toch mooi zijn?

De komende maanden inventariseren we tot we de tel kwijt raken. De aantallen die we gaan zien spreken tot de verbeelding. Wat is het toch geweldig dat een grote ingreep in de natuur ook goede kanten heeft.