dinsdag 15 december 2020

Drieteentjes Deel I

drieteenmeeuwtjes
In het verhaaltje over de roodkeelduiker van vorige week noemde ik een aantal echte zeevogels. Vogels die vrijwel nooit aan land komen en dat eigenlijk alleen maar doen om te broeden. In dat rijtje vogels hoort zeker ook de drieteenmeeuw thuis. Ook zij brengen vrijwel hun hele leven op zee door. Het is daarom des te bijzonder om ze zomaar aan land te zien. De drieteenmeeuw is een van de kleine meeuwen- soorten, net als dat de kokmeeuw, dwergmeeuw en vorkstaartmeeuw dat ook zijn. 

Meestal wordt met veel ontzag en interesse naar de grote meeuwen gekeken en die zijn met hun ingewikkelde kleden, zeker in de eerste vier jaar met de nodige moeite te determineren. De kleine meeuwen vindt men om de een of andere reden wat minder interessant. Van de kleine meeuwen zijn trouwens alleen de dwergmeeuw(in het broedseizoen) en de kokmeeuw in het binnenland te vinden en die laatste geeft zelfs de voorkeur aan de agrarische gebieden. Je zit ze soms met honderden tegelijk achter de ploegend tractor vliegen. Op zoek naar wat eetbaars wat door het gewoel in de grond naar boven komt.

 

De drieteenmeeuw zie ik alleen als ik toevallig eens aan de kust ben, bijvoorbeeld na een stevige noordwestenwind of storm, met een boot op zee ben en af en toe tijdens een weekendje Texel. Het zijn dus met name toevalstreffers. En afgelopen week heb ik ze dus voor het eerst aan land gezien, nou ja, echt aan land ook weer niet, ze zaten namelijk te rusten op de palen van de golfbrekers aan het strand.

Niet eens schuw zaten ze, een viertal, zich te poetsen, uit te rekken en te rusten. Ik kon ze prima benaderen en goed bekijken. Je zou bij een vluchtige blik snel denken aan een kokmeeuw in winterkleed met die kleine zwarte vlekjes achter het oog.  Maar die gele snavel in plaats van een rode viel teveel op. Een stormmeeuw in zomerkleed lijkt er ook wel wat op maar in winterkleed lijken ze weer helemaal niet op elkaar. En zie je ze in de vlucht voorbij komen dan wordt het weer helemaal anders. Vooral de juveniele drietenen hebben een mooie opvallende zwarte "W" vormige tekening op de bovendelen van de vleugels.

een assortiment meeuwen

Ik las dat een kleine aantal op Nederlandse boorplatforms in de Noordzee broeden en veel dichterbij komen ze niet om te broeden. Ze geven dan de voorkeur aan steile kliffen en die hebben wij hier niet, dus een incidentele waarneming is alles waar we het mee moeten doen en dat maakt het steeds opnieuw tot een hele bijzondere ontmoeting. En elke ochtend tijdens deze vakantie, keek ik uit het raam naar de golfbrekers om te zoeken naar drieteenmeeuwen en dat lukte vaak.

Wil je meer weten van deze mooie kleine meeuw, klik dan op de link;
 

Geen opmerkingen: