Maar deze Boomvalk heeft het goed bekenen, hoog en droog in een hoogspanningsmast goed verankerd en dan ook nog zo opgesteld in het weiland dat de wind geen vat had op het nest. Ik denk dat die jongen er amper iets van meegekregen hebben. En gelukkig maar want die wil ik maar al te graag uit zien vliegen.
Onze Ransuil daarentegen had het wel wat moeilijker, de acacia stond te zwaaien dat het een lieve lust was. De wind stond er vol op en zorgde ervoor dat de Ransuil moest verkassen. Hij heeft de dag doorgebracht in een Leilinde van de buren en vertrok 's-avonds toch weer stipt op tijd naar de Oranjepolder.
Het zit 'm niet echt mee vinden wij, zijn het geen stormen dan zijn het wel buren, muziek, hittegolf, enfin, daar heb ik al wat eerder wat over geschreven. Maar op de een of andere manier is hij ondanks alle verstoringen toch graag bij ons en ik denk dat hij dat vorige week heeft willen laten zien door een dikke Veldmuis op ons terras te leggen, een soort kado als blijk van waardering. Het was even minder toen Wies er op ging staan en een luide kreet slaakte waarop de Ransuil als reactie daarop van schrik de lucht inschoot. Maar het was goed bedoeld van hem, zullen we maar denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten