Naast het dagelijks in de weer zijn met volgen van “onze Ransuil”, volgen we ook dagelijks het gezinnetje Boomvalken dat vlak bij ons in de Oranjepolder een hoogspanningsmast heeft uitgekozen om als nestplaats te gebruiken. Nu doet dit stelletje dat trouwens alweer zo’n jaar of vijf dat ik het weet. Ook nu is weer een mooi nest van een Kraai van vorig jaar in gebruik genomen. Stiekem ben ik nu al naar de kraaiennesten van dit jaar aan het kijken zodat ik volgend jaar deze Boomvalken familie weer snel heb gevonden. Maar het kunnen trouwens ook net zo goed pas gebruikte nesten van het voorjaar van 2016 zijn, dat weet je toch niet.
Ik sta ’s-Morgens wat eerder op en voordat ik naar Eindhoven rijd, loop ik rond kwart voor zeven met “onze Jim” de polder in om even te checken of alles nog goed gaat(alsof ik daar wat aan zou kunnen veranderen). Ma zit vrijwel altijd op haar nest en zie ik haar kopje en soms wat staartveren boven de rand uitsteken. Ze volgt mij dan waaks en gaat wat ongemakkelijk verzitten, klaar om weg te stuiven als ik te dichtbij kom. Dat doe ik natuurlijk niet, alhoewel ik verdomd graag een fotootje zou willen schieten.
Pa is daarentegen minder schuw. Ik schreef jullie al een paar keer dat ik hem bruut bezig zag in zijn territorium, werkelijk nergens bang voor, Torenvalken drukt hij tegen de grond als een volleerd armworstelaar en Buizerds worden zolang ze in de buurt blijven cirkelen, vrijwel constant getorpedeerd. Die trekken zich werkelijk nergens wat van aan, nee, dan ik, wild zwaaiend als er piepklein mugje in de buurt komt. Ja die buizerds zijn echte lefgozers maar echt respect heb ik toch wel voor die kleine boomvalk in zijn stoere rode broek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten