vrijdag 20 oktober 2017

Brutus de raaf.

vogelopvang Zundert, het verblijf van Brutus.
De afgelopen weken ben ik een paar keer naar de Vogelopvang in Zundert geweest. Ik had wat problemen met mijn verrekijker en telescoop. Zeg maar de gewone of gebruikelijke gebruiksslijtage van wat kleine beweegbare delen. Bij de Vogelopvang weten ze daar wel raad mee en zorgen er altijd voor dat die snel en adequaat verholpen worden.

Een geweldige service waar je nul komma nul voor afrekent. "Nee, hoor Hans, service van de zaak", klinkt dan. Verder ook nog goed advies gekregen en weer een reden om hier terug te blijven komen.

close up van een betonschaar
En daarnaast is het ook goed om een keer door de vogelopvang te lopen en eens in de kooien te kijken met prachtige vogels. Vogels die helaas voor de rest van hun leven eenzame opsluiting hebben gekregen dankzij hun vroegere zelfzuchtige en egoïstische baasjes. De meeste vogels kunnen jammer genoeg hun vrijheid niet terugkrijgen. Een van die prachtige vogels en mijn favoriet is een raaf.

Deze raaf had ik enkele weken geleden een walnoot gegeven en die nam hij dankbaar aan, want ik mocht daarna zijn kopje aaien en hij genoot er zichtbaar van. De noot werd achter in de kooi verstopt. Toen ik afgelopen week mijn gerepareerde statief op ging halen, had ik wat extra walnoten voor de raaf bij me gestoken. Hij nam ze weer dankbaar aan en verstopte ze achter in de kooi. Toen hij zag dat we dat gezien hadden, nam hij de noten weer in zijn bek en verstopte ze op een plek die niet konden zien. De slimmerik, die ons ondanks de cadeautjes niet vertrouwde, kwam wel naar het gaas voor een aai over zijn bolletje.

Vol vertrouwen en ondanks de waarschuwing die aan het gaas hing, stak ik mijn vinger door het gaas en TSJAKKA, hij had 'm te pakken en liet niet meer los, het bloed trok weg uit mijn vinger en op mijn vinger ontstond rond de snavel een blauw randje. Ik voel die pijnlijke plek nu nog.

Het is dan wel geen haaksnavel zoals een roofvogel die heeft, maar hij is zo sterk als een betonschaar. Althans zo voelde het. Mijn gekerm werkte op de lachspieren van Wies en ik dacht nog, die walnoten kun je voortaan wel vergeten, vriend. En vanaf dat moment heeft deze eens zo vriendelijke, dankbare raaf een passende naam,  raaf Brutus.

Wil je meer weten van de Vogelopvang Zundert, klik dan op de link; http://www.vrczundert.nl/

Geen opmerkingen: