Sinds kort hebben we ook een voedersilootje in de voortuin hangen en als we dan rustig voor het raam zitten kunnen we de mezen en vinken op minder dan een halve meter bestuderen. geweldig om die vogeltjes zo van dichtbij te bespieden, wat zijn die dingen toch handig met die snavel. Waar ik met twee handen sta te prullen om een zonnebloempit open te maken, rolt zo'n pitje op zijn gemak tussen de twee snavel helften heen en weer en valt de schil er moeiteloos vanaf. Niet dat ik jaloers ben hoor, het lijkt me namelijk helemaal niets om zelf een snavel te hebben, alhoewel ik dan wel beter zou kunnen fluiten, denk ik.
zingende vink |
Een keep die tussen een groepje vinken zit, want dat doen ze nogal eens, kan dan niet eens opvallen. Ze hebben ongeveer hetzelfde gedrag en tekening. De verschillen zitten echt in de details en kleine kleurafwijkingen, op de plaatjes ziet dat er wel wat meer uitgesproken uit maar van een afstandje in de tuin is dat toch anders. Zie je een keer vinken opvliegen en zit er een bij met een witte stuit dan kan dat zomaar een keep zijn. Kepen broeden in Scandinavië en zijn hier alleen in de winter te zien, onze vink is overigens weer niet in Scandinavië te zien en ze ontmoeten elkaar dus alleen hier in de winter om verder samen op te trekken. Maar zoals gezegd, ik heb ze nog niet in de tuin gezien en zo blijft er toch wat moois te wensen over in deze "wens" maand.
Wil je meer weten van deze mooie vinkachtige uit het hoge Noorden, klik dan op de link;
http://www.vogelbescherming.nl/vogels_kijken/vogelgids/zoekresultaat/detailpagina/q/vogel/98
Geen opmerkingen:
Een reactie posten