De bolle bever

Deze "reus", ruim een meter lang en dik over de 20 kilo zwaar, knaagt onverstoorbaar verder

Alweer een paar dagen achter elkaar lopen we 's-avonds een rondje door de Gecombineerde Willemspolder. We lopen dan over de dijk van De Donge, een grote ronde van een kilometer of acht door de polder op zoek naar vogels. Maar gisteren ontdekten we een knaap van een bever op de oever aan de overkant. Hij zat daar op zijn gemak, had een wilgenstammetje doorgeknaagd en at het blad en de bast op. Hij gleed kalm het water in en zwom gelijk met ons op, richting Raamsdonk. We konden hem prima volgen en ik had spijt dat ik mijn camera niet had meegenomen. Morgen neem ik 'm wel mee, nam ik mij voor de zoveelste keer voor.

De volgende dag vol goede moed op pad, camera mee en we zeiden tegen elkaar, zal je zien dat hij er vanavond niet zit. Maar dat pakte gelukkig anders uit. Hij zat op dezelfde plek en was druk bezig met wat hout te verwerken tot pulp. De bever keutel bestaat voor 100% uit houtvezels, plat slaan in een mal en je hebt een soort MDF plank. De manier waarop, en het hoge tempo waarin deze bever bezemsteel dikke takken vermaalde tot lekkere snacks is verbluffend. De tak vliegt van links naar rechts en van rechts naar links in een razend tempo alsof je naar een mondharmonicaspeler van het Hotcha trio die de Tarantella speelt, staat te kijken. De bast verdwijnt regelrecht via de bek in de maag het darmkanaal in. Ik moest even terugdenken aan de Simfa op de Bredaseweg waar vroeger ook in een razend tempo boomstammen tot pallets werden verwerkt.

Prachtige staart(tennisracket)

Deze bever, een afstammeling van de eerste Biesbosch bevers, die dit jaar precies vijfentwintig jaar geleden zijn uitgezet, gedijt hier dus prima. Ik schat dat hij meer dan een meter lang is en zeker boven de twintig, drieëntwintig kilo weegt. We vergeleken hem even met onze hond die braaf lag te wachten totdat wij uitgekeken waren, en stelden vast dat de bever anderhalve keer zo breed en lang moest zijn. Onze Jim weegt "slechts" zestien kilo.

En alsof de duvel ermee speelt, vanavond was op het nieuws dat de bevers in Limburg voor overlast zorgen en dat afschot overwogen wordt. Wat een kletspraat zeg, wat is schade? Dit is gewoon hoe de natuur werkt, soms zorgt wat extra, natuurlijk snoeiwerk door een enthousiaste bever voor nieuwe en andere plantensoorten. Als er niet genoeg te eten is, trekt de bever gewoon verder. En dammen bouwen die voor hoge waterstanden zouden zorgen, nog meer geklets, dat is ook te beheersen. Afblijven zeg ik, dat regelt de natuur zelf wel.