Weer volop lepelaars.

volwassen lepelaar

Ik denk dat het zo rond 1988-1989 moet zijn geweest dat een collega mij vertelde dat hij een groep lepelaars had zien overvliegen. We werkten toen samen in Breda en hij had ze in Rijen boven zijn huis zien vliegen. Dat was destijds behoorlijk bijzonder en ik zou toen gewild hebben, dat ik ze ook had gezien. Een aantal jaren later had ik ook het geluk om een paar lepelaars te zien. Het ging in die tijd net ietsje beter met deze aparte verschijning. Nederland telde toen slechts amper tweehonderd broedparen en het zag er niet best uit voor de soort. Lepelaars werden toen vooral gezien in gebieden als de Oostvaardersplassen en het Lauwersmeer en hier kwamen ze niet voor.

Inmiddels ziet de wereld voor de lepelaar er heel anders uit. Op steeds meer plekken in ons land ontstaan ondiepe moerasachtige natuurgebieden en daar houdt deze lepelbek erg van. 

een jonge lepelaar

Hier vlakbij, in de Noordwaard, onderdeel van de Biesbosch neemt het aantal jaarlijks toe. Honderd of meer lepelaars zien foerageren is eigenlijks niets bijzonders meer. Wat kan het veranderen? Je zou denken dat met al die ingrijpende veranderingen in de leefomgeving door intensieve landbouw, toenemende economische activiteiten en groeiende bevolking dat juist de natuur steeds meer onder druk komt te staan. 

De lepelaar past zich snel aan dat mag duidelijk zijn. In de Noordwaard wordt veel gedaan om het de natuur naar de zin te maken en zo werd begin dit jaar de Eijerwaard onder water gezet. Niet veel maar net genoeg voor veel stellopers, eenden en ganzen. De lepelaars hadden het gebied ook snel ontdekt en zeven daar nu dagelijks het water. 

foeragerende groep in de Eijerwaard

Alle kreeftjes, libellenlarven, stekelbaarsjes, torretjes en slakjes worden systematisch en zorgvuldig uit het ondiepe water gezeefd. De naar links en rechts zwaaiende kop, met de lepelbek op een kiertje, zwiept door het water en klapt iedere paar seconden even dicht om de prooi door te slikken.

Tussen de lepelaars wandelen ook jonge vogels mee, de snavel nog geel-oranje in plaats van zwart duidt op een jong beest. Ze kopiëren de ouders in dit foerageergedrag en profiteren van de rijkdom in de Eijerwaard. Zo is het niet moeilijk om op te groeien, alles zit ze mee. Niets staat ze nog in de weg om volwassen te worden en volgend jaar een volgende stap naar volwassenheid te zetten. Weer een paar broedparen erbij en zo groeit de populatie lepelaars weer iets verder. Wat een ander verhaal dan in de zeventiger en tachtiger jaren toen we ze nog met een vergrootglas moesten gaan zoeken.

Wil je meer weten van deze toch een beetje prehistorische watervogel, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/lepelaar

foeragerende lepelaars in de Eijerwaard