Wie is wie?

adulte geelpootmeeuw

Het zijn in de loop der jaren heel wat blogs geweest waarin ik de meeuwen op het podium heb gezet. En eerlijk gezegd valt er door mij niet zo verschrikkelijk veel over deze vogels te vertellen. Meeuwenkenners kunnen dat des te beter en die raken niet uitvertelt over deze "lastige" beesten. Het is binnen de vogelerlarij een aparte tak van sport waar ik mij maar voorzichtigjes aan waag. 

Ik blijf zogezegd een beetje aan de zijlijn staan en betreed het toernooiveld niet verder dan met de punten van mijn schoenen. Toch blijven ze mijn nieuwsgierigheid prikkelen.

adulte pontische meeuw

Het gaat vandaag dus niet over de "alledaagse" meeuwen zoals kok- en stormmeeuwen maar over de "gekke" meeuwen zoals pontische- en geelpootmeeuwen want die kom ik steeds vaker tegen. Met name in de Biesbosch zijn dit geen bijzonderheden meer en kun je ze daar zelfs het hele jaar tegenkomen in alle denkbare jaarkleden. En dat maakt mij dan toch steeds weer nieuwsgierig en probeer ik vast te stellen om welke soort in welk jaarkleed het gaat.

bijna volwassen pontische meeuw

Op de bovenstaande foto's staan dus twee verschillende soorten meeuwen waar het voor de determinatie om specifieke meeuwenkennis gaat. Bolle kop, platte kop, lange dunne snavel zonder uitgesproken gonyshoek, hoog op de poten en een langgerekt lichaam, gele poten, rode oogring en dan maar niet over het verschillende verenkleed te spreken. De handpennen aangeduid met P10,9,8 etc. kunnen per soort ook weer verschillen en ga zomaar door. En bij deze reeks beschreven kenmerken hoort dan wel het volwassen of adulte verenkleed. 

juveniele pontische meeuw

In de lange weg naar het adulte verenkleed maken de beide meeuwensoorten een lange weg van makkelijk 4 jaar door waarin jaarlijks steeds andere onvolwassen kleden de revue passeren. Ik geef voorlopig nog niet op en blijf de specifieke soortkenmerken onder de knie te krijgen. Ik sluit af met een juveniele pontische meeuw waar je al een paar van die specifieke kenmerken ziet ontstaan. Hoog op de poten, langgerekt lichaam, vrij plat voorhoofd en een relatief lange snavel. Bij elkaar opgeteld laat dat in de soortentrechter tot een pontische meeuw samenkomen.

Wil je meer weten van deze buitencategorie vogels, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/beleefdelente/blog/lezen/het-herkennen-van-meeuwen

Bruine kiekendieven.

tweede kalenderjaar

De jonge bruine kiekendieven zijn inmiddels groot genoeg om zelf hun kostje bij elkaar te scharrelen en dat doen ze dan ook. Ik zag de afgelopen week in de Noordwaard steeds vier a vijf bruine kiekendieven jagen. Het lijken allemaal vrouwtjes maar dat is natuurlijk niet zo. Jonge bruine kiekendieven lijken in hun eerste jaar sterk op hun moeder ook al zijn het mannetjes. De vrouwtjes zijn als je goed kijkt, anders getekend en gekleurd dan de jonge exemplaren.

De kiek hiernaast heeft nog juveniele kenmerken maar heeft ook al flink wat sleet op zijn veren. De lichte veertoppen aan de handdekveren doet denken aan een juveniel maar de ontstane sleet op de handpennen laat zien dat het een tweede kalenderjaar vogel is. Mocht je daar anders over denken, laat het mij weten.

mannetje bruine kiek

De mannetjes zijn al vertrokken of gaan nog weg. Bruine kiekendieven overwinteren ook in het zuiden maar er blijven steeds vaker overwinterende vrouwtjes hier. Met name in de Biesbosch kom je ze in de winter nog wel eens tegen. Het zijn geen grote aantallen van vijf tot tien vogels, zoals je die nu tegen kunt komen maar een stuk of twee lukt in de winter nog wel.

Mannetjes zijn dan volledig afwezig en hun plek wordt dan opgevuld door blauwe kiekendieven. Manntjes blauwe kieken zijn altijd zeldzaam maar vrouwtjes zijn toch wel wat makkelijker te vinden.

een wat oudere uitgekleurde man

Mannetjes bruine kiekendieven lijken helemaal niet op mannetjes blauwe kiekendieven die asgrijs zijn met zwarte handpennen. 

De bruine kiek man hiernaast heeft alle adult kenmerken zoals de grijze stuit of bovenstaartveren, de lichte onderveren en de buik en borst die sterk getekend en een lichte ondergrond hebben. De handpennen zijn donker en hij heeft een drie kleurige bovenkant van bruin, witgrijs en zwarte veren. Heel herkenbaar maar niet altijd zo duidelijk zichtbaar.

Wil je meer weten van al die mooie verenkleden, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/bruine-kiekendief

Verdwaalde eiders?

eerste kalenderjaar vrouwtjes eiders, 18 sep

Heel soms maak je in de Biesbosch iets geheel onverwachts mee en dat was afgelopen woensdag ook het geval. Tijdens een grote vogelinventarisatie ronde in de Biesbosch zagen we een groepje van zeven eidereenden op het water van een spaarbekken drijven.

Eidereenden zijn vogels die op zoutwater leven en eigenlijk alleen maar aan de kust voorkomen. Heel af en toe komt een eider landinwaarts en dan gaat het meestal om een enkel individu. Heel lang geleden gebeurde dat in de Biesbosch ook weleens dat daar een eider werd gezien maar dat waren en dat zijn het trouwens nog steeds zeldzaamheidjes. En heel erg lang geleden werd bij de Moerdijkbrug nog weleens een eider door jagers uit de lucht geschoten. Kijk, dat waren nog eens tijden. 

opgevlogen en na een rondje weer geland

In de tachtiger jaren van de vorige eeuw vlogen een keer 16 exemplaren over de Merwede bij Dordrecht en in de jaren daarna werd weleens een los exemplaar in de Biesbosch waarge- nomen. Dat geeft dus wel aan hoe zeldzaam het is om deze groep zeevogel in de Biesbosch te zien. 

Maar er zijn best veel zeevogels die de Biesbosch met enige regelmaat aandoen. Denk bijvoorbeeld maar een aan de roodkeelduiker, parelduiker, zwarte zee eend en middelste zaagbek die de spaarbekkens en rivieren ook weten te vinden.

Niet heel gek als je de kaart van Nederland eens goed bekijkt want dan zie je dat de Zeeuwse zeearmen tot aan West-Brabant doorlopen en een verbinding via het Hollandsdiep met de Biesbosch hadden. De Delta werken hebben een knip tussen zout en zoet gemaakt en eb en vloed is grotendeels verdwenen. We hebben in de Biesbosch nog een gemiddeld tij van om en nabij een centimeter of 25-30. Deze eiders zijn allemaal eerste kalenderjaar vrouwtjes. Dat is goed te zien aan het lichte oksel en witte baan op onderkant van de armpennen. 

Verder is de vogel egaal bruin met een wat lichtere kopstreep naar de snavelbasis toe. 

Een prachtige vogel in een prachtig gebied maak je niet alle dagen mee en is er weer een om in te lijsten. We zitten nu in een periode van het jaar waar je van alles kunt verwachten. Veel vogels zijn op trek en de aantallen zijn enorm wan heel veel koppels hebben jongen en die gaan ook allemaal de lucht in. Ga naar buiten en kijk omhoog.

Wil je meer weten van deze hele bijzondere Biesbosch bezoeker, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/eider

Visarenden luchtshow.

volwassen visarend 16 sep 2024

Het beloofde gisteren een prqchtige nazomerdag te worden maar de start leek er niet op. Het was grijs en fris en het zou nog tot aan de middag duren voordat de zon uit volle kracht zou gaan schijnen. Het was het wachten waard en in tussentijd voeren we met de boot van Staatsbosbeheer door de Biesbosch steeds verder westwaarts richting het Hollands Diep. In tussentijd inventariseerden we alle aanwezige watervogels. Dit is een maandelijkse telling die het hele jaar wordt gedaan.

Ik wil een vogelsoort die gedurende de dag steeds wel ergens een keer opdook, de visarend er uitlichten. Op dit moment verblijven heel wat visarenden in de Biesbosch want de trek naar het zuiden is in volle gang en dan is de visrijke Biesbosch een prima pleisterplaats om aan te sterken. Deze visarenden komen waarschijnlijk uit Scandinavië en de vogels die we die dag zagen waren ongeringd. De visarenden die in de Biesbosch zijn geboren, zijn allemaal geringd.

en weer een prachtig overvliegend exemplaar 

In totaal zagen we zeven visarenden overvliegen, vissen of gewoon op een tak zitten en er zullen er vast nog meer in de Biesbosch rondhangen. Overigens in diezelfde Biesbosch verblijven momenteel ook nog eens tussen de tien en vijftien zeearenden. Dat geeft wel aan hoe visrijk dit uitgestrekte natuurgebied is. 

De Biesbosch is ook de bakermat van de Nederlandse visarenden populatie. Het was in dit uitgestrekte natuurgebied waar de visarend voor het eerst is gaan broeden. Inmiddels broeden hier al drie koppels visarenden en verbleef dit jaar een vierde koppel in de Biesbosch wat niet tot broeden is gekomen. Wie weet dat het volgend jaar wel lukt? 

visarend met een malse baars

Inmiddels broeden ook al twee koppels succesvol elders in Nederland. De Biesbosch visarenden broeden bijna allemaal in de hoogspanningsmasten die in de Biesbosch staan. In het verleden begon het eerste visarendenkoppel nog enthousiast in een grote dode wilg maar dat hout rot zo snel weg en weegt het nest zo zwaar dat de boom het al na twee jaar begaf. Het tweede boomnest is na een succesvol jaar verlaten en wordt niet meer gebruikt door visarenden. Het nest was gekraakt door Canadese ganzen en ging het legsel verloren door predatie van een marter. Het is dus misschien maar goed dat dit nest niet meer wordt gebruikt.

Huis ter Heide 7 sep jl..

Deze weken zijn topweken om visarenden te spotten en daarvoor hoef je niet alleen naar de Biesbosch. Je kunt ze ook op andere plekken tegenkomen waar flinke waterpartijen zijn. Afgelopen week zag ik bijvoorbeeld nog een vissende visarend bij een ven in het natuurgebied Huis ter Heide. De grootste kans om een visarend te spotten heb je als naar buiten gaat en regelmatig omhoog kijkt. Gisteren is mij dat maar liefst zeven keer gelukt maar dan moet ik er ook bij zeggen dat ik wel in de visarenden hotspot van ons land, het Nationaal Park de Biesbosch was.

 

Wil je meer weten van deze prachtige vliegende visser, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/visarend

Ook lepelaars klaar voor vertrek.

Even een rondje vliegen om de spieren los te houden.

In de Biesbosch en dan met name in de Noordwaard zie je op steeds meer plekken grote groepen lepelaars bij elkaar staan. Ze rusten uit, eten wat en vliegen een klein stukje. Alles om sterk genoeg aan de trek naar het zuiden te beginnen. Het is bijna zover en dan zijn ze weg net als de koereigers die ook op punt van vertrekken staan. Ik zie beide groepen in dezelfde polders bij elkaar in de buurt staan. Bij elkaar opgeteld zijn het makkelijk 200 tot 250 lepelaars en ik kan mij herinneren dat zo'n tien jaar geleden de groep makkelijk 400 exemplaren groot was. Heel wat meer dan nu terwijl ik het idee dat het helemaal niet zo slecht met deze soort gaat.

de onderste lepelaar is een jong

Sterker nog, ik zie regelmatig een jonge lepelaar in de groep zitten. Dus er wordt ergens ook nog succesvol gebroed alleen weet ik niet of de aanwas groot genoeg is om de groep te laten groeien. Een jonge lepelaar heeft een lichtgekleurde snavel en de handpennen zijn zwart terwijl die bij een volwassen exemplaar helemaal wit zijn en de snavel is zwart en aan het uiteinde geel. De lepelaar broedt niet in de Noordwaard en is hier alleen buiten het broedseizoen te zien. De dichtstbijzijnde broedplaats is volgens mij de Sassenplaat in het Hollands Diep maar er kan ook best nog wel ergens anders een broedplaats zijn.

Het zijn trouwens geen langeafstandstrekkers, lepelaars doen het rustig aan en vliegen zuidwaarts van het ene moerasgebied naar het andere. Uiteindelijk arriveren ze dan in Afrika waar ze overwinteren. De komende paar weken gaat het dan gebeuren en zijn op een keer weg uit de Noordwaard en is het voor mij weer wachten tot het voorjaar om ze weer te zien.

Hier in de Noordwaard zie ik de lepelaars vaak in de buurt van de grote- en kleine zilverreigers foerageren in de ondiepe delen van de polders. Met name de Eijerwaard en de Hardenhoek zijn echte lepelaar pleisterplaatsen. Het valt dan pas op hoe klein ze eigenlijk zijn of hoe groot een grote zilverreiger is. Het waterpeil van de Eijerwaard is verlaagd in verband met geplande werkzaamheden. Het water staat nu alleen nog inde stroomgeulen en daar zit het vol met vis en andere kleine waterdiertjes en daar zeven de lepelaars met gemak een maaltje bij elkaar. Een tip van mij is om de komende week of twee weken naar de Noordwaard te gaan. Je heb nu nog de kans om mooie groepen lepelaars te bekijken. En anders moet je weer wachten tot volgend jaar,

Wil je meer weten van deze exotisch uitziende vogel, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/lepelaar

Soort bij soort.

alleen maar grote zilverreigers(en 'n blauwe)

Hoe het werkt weet ik niet en waarom het zo gebeurd weet ik ook niet maar de reigers in de Biesbosch gaan in de Eijerwaard als soort bij elkaar zitten. Niks gemengd, alhoewel de blauwe reigers zich wel aardig mengen onder de overige familieleden. Maar de rest moet daar niets van weten. Misschien omdat ze verder allemaal wit zijn en voor verwarring kan zorgen. De kleine zilverreigers bij de kleine zilverreigers, de grote zilverreigers bij de grote zilverreigers en ook de koereigers zaten braaf bij elkaar. De blauwe reigers scharrelen daar dan weer tussendoor.

alleen maar kleine zilverreigers

Ik vond het heel apart om deze strikte scheiding der reigers zo te zien. Van elke reigersoort zaten steeds ruim twintig exemplaren redelijk dicht bij elkaar. In totaal zag ik in de Eijerwaard bijna honderd reigers zitten. Ik snap trouwens wel waarom ze allemaal in de Eijerwaard zitten want het waterpeil is daar nu zo ver gezakt dat alleen nog maar in de geulen water staat. En in die geulen zwemmen heel erg veel kleine visjes rond want in de Eijerwaard zijn daar in het voorjaar gruwelijk veel jonge visjes geboren. 

alleen maar koereigers

Voor de viseters is dit het paradijs maar voor de vissen is dit een hel want ze kunnen er ook niet uit. Het water loopt hier niet vrij in en uit en wordt alleen door middel van kleine watermolentjes heen en weer gemalen. Dit najaar gaat hier qua waterpeil niets meer gebeuren en is het wachten tot het winter wordt want dan laat SBB de boel weer vollopen en kan ik daar weer genieten van duizenden watervogels.

De aantallen koereigers stijgen de komende weken naar ongekende aantallen. 

de koereigers bleven maar komen

Ze slapen dan ergens in de Noordwaard totdat ze het genoeg vinden en naar het zuiden vliegen. De najaarstrek van deze vogels begint over een paar weken en dan is de club om en nabij de 80-90 exemplaren groot. Ongekende aantallen voor Nederland want nog niet zo heel lange geleden was een koereiger nog een bezienswaardigheid.

De grote zilverreigers zijn de enige reigers die in grote groepen hier overwinteren en als we weer eens een goede strenge winter krijgen kunnen de aantallen grote zilvers enorm oplopen en dan denk ik weer even terug aan zo'n 15 jaar geleden toen hier dik 800 grote zilvers bij elkaar zaten te vernikkelen van de kou. Spectaculair om te zien maar ik ben bang dat we dat soort winters niet meer krijgen. Daarom geniet ik nu op een andere manier van de vele reigers in de Biesbosch. Weliswaar soort bij soort alsof er in de reigerwereld een soort apartheid bestaat.

Kleine klapekster gespot.

kleine klapekster, zaterdag 7 sept.

Het gebeurt niet vaak dat een hele zeldzame vogel hier in de buurt neerstrijkt. Meestal is de Biesbosch de dichtstbijzijnde plek waar dat een paar keer per jaar gebeurd maar dat is natuurlijk ook niet zo gek. Het is een van onze grootste natuurgebieden en dat heeft altijd wel een aantrekkingskracht op overtrekkende vogels. En nu dus een keer dichtbij en niet in de Biesbosch maar in Huis ter Heide bij de Moer. Een mooi natuurgebiedje tussen de Moer en Tilburg en voor mij net iets meer dan een kwartiertje rijden. 

Hier streek afgelopen vrijdag een hele zeldzame kleine klapekster neer en de ontdekker was in de veronderstelling dat het om een "gewone" klapekster ging en ik kan dat heel goed snappen want ze lijken sprekend op elkaar. 

Kleine klapekster(boven), klapekster(onder)

Pas als je ze naast elkaar ziet dan zie je de verschillen goed. Een dag later besloot ik toch maar even te gaan kijken. Het was vroeg en ik nam de gok dat hij in het gebied overnacht had. Hij zat achterin het gebied en er was een wandeling van drie kwartier voor nodig om op de plek te komen waar hij de vorige dag tot laat nog was gezien. 

Op de bewuste plek waren nog twee vogelaars aan het zoeken en hadden hem ook nog niet gezien. We liepen samen langzaam door het gebied en speurden elke braamstruik en kleine berkjes af totdat hij plotseling pontificaal bovenop een klein struikje vol in het zicht zat. En inderdaad, het is op het eerste gezicht een gewone klapekster en pas als je wat betere kijkt zie je dat hij beduidend kleiner is, oogt gedrongen en is wat bonter van kleur dan een gewone klapekster.

op gepaste afstand is de vogel op zijn gemak

Dit vogeltje leeft in Zuid-Europa en zo verder oostwaarts richting Azië en het gekke is dat dit beestje in deze tijd normaal gesproken zuidwaarts moet vliegen want overwinteren doen ze in Afrika. Waarom deze kleine klapekster noordwaarts is gevlogen weet ik niet. Of zijn GPS werkt niet goed of hij is ondernemend en nieuwsgierig. Doorgeschoten door een krachtige wind kan ik mij niet voorstellen want dan zou de vogel wel heel lang een sterke rugwind gehad moeten hebben.

Deze kleine klapekster voelde zich volledig op zijn gemak en  zolang wij maar op een gepaste afstand bleven, trok hij zich niets van ons aan. Dat veranderde toen en half uur later meerdere vogelaars en fotografen op de plek kwamen . Met name de fotografen wilden zo dicht mogelijk bij de vogel komen waardoor hij langzaamaan steeds verder vloog. Heel jammer en voor mij het signaal om naar huis te gaan. Weer een mooie herinnering rijker temeer ook omdat we de vogel nog zelf moesten zoeken.

Als je meer wil weten van deze kleine struikrover, klik dan op de link;

https://www.dutchbirding.nl/klauwieren/735/kleine_klapeksters_in_nederland

Purperreiger tussenstop.

zaterdagochtend purperreiger in de slootkant

Vogels in de Oranjepolder heet dit blog en ik ben daarmee begonnen omdat er genoeg te vertellen was over de vogels in dit kleine poldertje ten noorden van Oosterhout. Maar jaren later was elke vogel toch minstens een keer aan od geweest en kwamen ook vogels buiten de Oranjepolder ter sprake. De Biesbosch, Zeeland, Texel en af en toe ook het buitenland waren de gebieden waar ik ook mooie vogels zag en hier beschreef.

Maar afgelopen weekend zag ik een nieuwe soort voor de Oranjepolder en die is zeker de moeite waard om wat extra aandacht te geven. 

Het was namelijk een purperreiger en die zijn vrij zeldzaam en al helemaal voor deze polder. Dat de vogel hier tijdelijk is neergestreken is niet gek want we zitten middenin de vogeltrek van de purpers. Afgelopen vrijdag trokken op een avond meer dan 200 purperreigers naar het zuiden en passeerden rond 19.00 uur de Biesbosch.

de opgevlogen purperreiger

Het zou dus zomaar kunnen dat vrijdagavond deze purperreiger net voorbij de Biesbosch hier is geland en nog een paar dagen van de Hollandse polders wil genieten. Purperreigers zijn iets kleiner dan de blauwe reigers en dat viel mij ook op want er stonden twee blauwe reigers bij hem in de buurt. Blauwe reigers zijn inmiddels niet schuw meer als je bij ze in de buurt komt en dat is met de purperreiger wel anders gesteld. Zodra die in de gaten heeft dat hij bekeken wordt, ook al is dat van een flinke afstand, vliegt hij op. Dat deed hij afgelopen zaterdag en zondag namelijk ook en vloog zo een stuk of vier weilanden verder.

Zondagochtend vroeg in de Oranjepolder

Maandagochtend was hij niet meer te vinden in de Oranjepolder en ik denk dat hij inmiddels een paar honderd kilometer verder is gevlogen want dat is zijn plan en doel. Ik heb daar in mijn blog van 31 augustus 2023 ook al over geschreven en heb in dat blog een groffe berekening gemaakt van de vlieg- of cruisesnelheid van deze reigers als ze naar Afrika onderweg zijn. Deze vogel heeft in ieder geval een lange en gevaarlijke weg voor de boeg en ik hoop hem volgend voorjaar weer te zien. Want het is een van de meer bijzondere soorten die je in een jaar in ons land tegen kunt komen.

Wil je meer weten van deze steeds zeldzamer wordende reiger, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/purperreiger

Steltlopers op trek.

groenpootruiter in winterkleed

Rond deze tijd arriveren veel steltlopers in ons land en dan met name in de Waddenzee. Ze maken hier een tussenstop om uit te rusten en op te vetten en als ze dan genoeg zijn aangesterkt vliegen ze door naar Afrika. In de Waddenzee verblijven deze weken honderdduizenden steltlopers en gelukkig druppelen er ook een aantal verder door naar de Delta en de naar de binnenlandse uitloper daarvan, de Noordwaard in de Biesbosch. De aantallen in de Biesbosch staan niet in verhouding tot de aantallen in de Waddenzee of Delta maar de verschillende soorten doen toch aardig mee en zijn een redelijke afspiegeling van wat langs de kust gebeurd.

Gisteren was ik aan de kust en heb daar al aanzienlijke aantallen steltlopers gezien. Met name wulpen en goudplevieren waren in grote getale aanwezig. Ook zilverplevieren, bontbekplevieren, kanoeten, zwarte ruiters en rosse grutto's waren te zien. Sommigen zijn nog in zomerkleed en

de witte stuit is zo goed zichtbaar

anderen waren al deels naar het winterkleed geruid. De groenpootruiters die her en der langs de kust in vrijwel elk ondiep watertje voorkomen, zijn allemaal al in het winterkleed. En dat terwijl bijvoorbeeld bonte strandlopers, steenlopers, rosse grutto's, kanoeten en zilver- en goudplevieren in een overgangskleed te zien zijn. 

Deels nog de zomerkleed kenmerken en deels de winterkleed kenmerken. De komende tijd verdwijnen die zomerkleed kenmerken en zijn de meeste stellopers grijs gekleurd, de een wat donkerder of lichter dan de ander.

groenpootruiter(l) met 2 tureluurs

De groenpootruiters zijn redelijk op zichzelf als je dat vergelijkt met bijvoorbeeld goudplevieren en rosse grutto's die elkaar juist opzoeken en in enorme groepen samenzijn. Soms opvliegend en dan zie je prachtige wolken door de lucht zwieren. Zeker de goudplevieren die altijd bij Kerkwerve verblijven kunnen voor een waar spektakel zorgen.

In het binnenland gaat het dan om kleinere groepen goudplevieren en rosse grutto's komen vrijwel nooit het binnenland in. De groenpootruiters doen dat wel en die zie je ook altijd in de Biesbosch. Nooit in grote groepen, altijd maar een klein aantal verspreid over de natte ondiepe polders. Met name de Eijerwaard is een goede plek om ze te spotten. De groenpootruiter is vrij donkergrijs op de vleugels en bovendekveren en heeft een witte buik en stuit. De kop is lichtgrijs en de snavel is iets opgewipt. En zoals de naam al zegt, zijn de poten (grijs)groen gekleurd.

Wil je meer weten van deze middelgrote steltloper, klik dan op de link;

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/groenpootruiter