dinsdag 9 februari 2016

Sijsjes

Tot op vandaag kunnen we niet spreken van een echte winter. Veel lauwe dagen met veel wind en behoorlijk wat regen. Het is eerder een lange herfst die langzaam maar zeker overgaat in de lente.
En zo mag ik het graag zien want ik hou er niet van om 's-morgens in alle vroegte in de ijzige kou de autoruiten te krabben. Ook het vogel spotten gaat wat makkelijker als je vingers er niet half afgevroren bijhangen als je je kijker scherp wilt stellen. Meer voordelen dan nadelen voor mij, voor de natuur zal het wel anders in elkaar zitten en is een portie strenge vorst best wel goed. Ik denk dat ik behoorlijk wat gelijkgestemden in de vogelwereld heb, denk maar eens aan ijsvogels, die houden ook veel meer van deze slappe winter.

Ook die wintergasten vinden het volgens mij wel prima, die vliegen niet voor niets duizenden kilometers om het strenge winterweer in ScandinaviĆ« of nog verder weg te ontvluchten. Die zitten er echt niet op te wachten dat hier een pak sneeuw ligt en dat het vriest dat het kraakt. Kramsvogels, koperwieken, kleine zwanen, sijzen, brandganzen en kolganzen om zo maar wat soorten te noemen, die zitten nu hier en vinden volop voedsel om de winter goed door te komen en voldoende reserves op te bouwen om de lange reis terug weer aan te kunnen. Die kunnen na hun lange terugreis het intensieve en energie slurpende broedseizoen weer probleemloos aan!

vrouwtjes sijs in een "proppenboom" langs het Kromgat in de Oranjepolder
Van al die mooie overwinteraars wil ik de sijs er even uitlichten. Ook al is dit een standvogel die ook wel broedt in Nederland zie ik de sijs toch echt als een wintergast. Broeden doen ze overigens met name op de Veluwe waar veel naaldbomen staan, sporadisch in Brabant maar al helemaal niet in onze buurt. Het zijn er niet meer dan een paar duizend die in Nederland broeden. Het is een typische zaadeter en familie van de vink, dat is ook goed aan het model van de snavel te zien, prima geschikt om sparappels of elzenproppen open te breken en de zaden er uit te halen.
 
Dat ik de sijs er uitlicht heeft ook te maken met mijn wandeling van afgelopen zaterdagochtend. Al speurend naar bijzonderheden in onze polder kwam ik tot tweemaal toe een grote groep sijzen tegen, in de Willemspolder en in de Oranjepolder en zag ik de vogels bezig in de elzenbomen. Groepen van ruim dertig vogels, vlogen van boom naar boom, zachte fluitgeluidjes, geen alarmroepjes, niet bang en op zoek naar voedsel. Ze zitten niet lang stil op een takje en het is dan ook niet makkelijk om ze goed te bekijken. Ik was maar wat blij dat het mij toch lukte om er eentje op de foto te krijgen. Tot op heden heb ik ze ook nog niet bij ons in de tuin gezien terwijl we nog geen honderd meter van de polder wonen. Daar zaten vanmorgen wel twaalf groenlingen, die hadden de zonnebloempitten al snel gevonden, net als de vinken, allebei familie van de sijs. Of andersom, de sijs en groenling zijn familie van de vink. De vinken behoren tot de superfamilie Passeroidea en die bestaat grotendeels uit zaad- en plantenetende zangvogels. Deze superfamilie bevat vele in Europa bekende families en geslachten zoals de huismus, vinken, gorzen, heggemussen, kwikstaarten en piepers. Vrijwel alle zaadeters behoren tot deze familie.
 
Wil je meer weten over deze kleine wintergast, klik dan op de link;
 

Geen opmerkingen: