 |
| witte en ronde bosuil eieren |
Er zijn vogels zoals ijsvogels die gewoon geheel witte eieren leggen, niks schutkleur. Waarschijnlijk is het niet nodig om eieren met een schutkleur te leggen. IJsvogels leggen hun eieren onbereikbaar diep in een aarden wal, dus waarom zou je die met een fantasierijk stippen of strepen patroon uitrusten? Uilen leggen niet alleen geheel ronde maar ook geheel witte eieren. Ook geen schutkleur, nergens voor nodig zou je zeggen, maar dat geldt niet voor weidevogels, die moeten in hun nesten die
open en bloot in de akkers liggen wel zorgen voor goed gecamoufleerde eieren. De velduil is weer een uitzondering, hij legt witte, ronde eieren het liefst in een weidezoom. Een afdakje van gras is voldoende. Waarom de een wel en de ander geen schutkleur of camouflage gebruikt is niet geheel duidelijk.
 |
| merel ei |
Maar wat is de reden dan van de zeer opvallende helblauwe kleur van het merel ei? Trouwens alle lijsterachtigen leggen van die helderblauwe eieren. Vroeger werd gedacht dat als je omhoog tegen de onderkant van het nest keek, je de eieren niet kon zien omdat ze opgingen in de achtergrondkleur van de blauwe lucht. Wat een klets was dat. Ook werd gedacht dat vogels die eieren in opvallende kleuren leggen, dat deden om predators te waarschuwen dat het eten van hun eieren giftig was of dat ze niet zouden smaken. Ook een kletsverhaal. Nee, ik houd het maar bij de simpele verklaring dat eieren die opvallen en wit of felblauw zijn, eerder opgemerkt worden en dus eerder opgegeten worden dan goed gecamoufleerde eieren. Dus er zat niets anders op dan meerdere legsels van veel eieren per seizoen leggen. Een eend bijvoorbeeld, die wel twee tot drie keer per seizoen eieren legt en dan ook nog eens grote legsels van wel tien eieren per keer.
 |
| bontbekplevier nest op het kiezelstrand van het Schotse Ayr |
Een kleine anekdote over de eitjes van de bontbekplevier. Ik liep eens over een kiezel- strand in Schotland en werd achterna gezeten door een gillende bontbekplevier en ik begreep direct dat ik op verboden terrein was. De kleine vogel wilde mij weghebben en probeerde mij een andere richting in te krijgen en nog voordat ik dat deed, zag ik de eitjes op de grond liggen, tussen de kiezels open en bloot. Als deze bezorgde moeder niet zoveel herrie had gemaakt, had ik de eitjes waarschijnlijk nooit ontdekt en was ik er gewoon aan voorbij gelopen. De kleur van de eitjes pasten perfect bij de kiezels op het strand en waren op die manier uitstekend gecamoufleerd. En dan hoef je ze dus ook niet te verbergen. Alleen vraag ik me af, hoe hou je ze toch warm genoeg?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten