Rond een uur of half negen moet het geweest zijn. Een nog frisse zomerochtend met een strak blauwe lucht. Er stond geen wind en het was in het deel ten Westen van de A27 doodstil, op de A27 een constante stroom auto's, de spits was nog in volle gang en de herrie was nog net niet oorverdovend. Ik luisterde liever naar mijn linker oor, de stilte en rust van de natuur. De boeren slaan her en der al flinke gaten in de lappendeken van gewassen, tarwe akkers afgewisseld met graslanden en maisvelden. Vogels zien we in deze tijd meer dan dat we ze horen. Houtduiven, kauwen, kraaien, meeuwen en eenden daar draait het nu even om.
Ik zag veel haastige duiven in de lucht, ze vlogen verspreid van West naar Oost, het viel op. Plots gingen zo'n tachtig wilde eenden de lucht in. Nou ja, de lucht in kun je het amper noemen. Nee het was meer een massale paniekduik de sloot in. Alles plonsde op een hoop in het water, tegen de oever van de overkant van de sloot. Het leek meer op een grote sprong van een meter of vijf. Echt opstijgen deden ze niet. Je kon zien dat de overlevingsinstincten maximaal werden aangesproken.
 |
| vrouwtje sperwer, jagend in de Oranjepolder |
Als in een reflex keek ik omhoog want zo'n paniekduik kan maar een ding betekenen, roofvogels! Ik ken dit gedrag van de Hardenhoek in De Biesbosch, maar dan op grotere schaal. Daar vliegt de zeearend laag over de enorme watervlakte, alle watervogels voor zich uit stuwend. Als alles in de lucht zit, kiest hij zijn slachtoffer en slaat dan beheerst toe. Het ziet er altijd verzorgd en professioneel uit.
Toch duurde het nog een paar tellen voordat de heerser van het Oranje polderluchtruim in beeld kwam, de sperwer. Alsof hij alles onder controle had, cirkelde hij beheerst over de pas gemaaide tarwe akker en boog af naar een eenzame populier en landde welgemikt op een tak die goed uitzicht bood over het gebied. Ik liep door en kon hem nog lang zien zitten. Hij had nog niet toegeslagen maar dat was een kwestie van tijd. Wie is deze ochtend de sjaak?
Ik vermoed trouwens dat het een vrouwtje sperwer was, behoorlijk groot en de kleur van de borst maakte dat het geen mannetje havik was. Ze zijn dan vrijwel even groot maar de havik heeft geen roestbruine accenten op de borst zoals een sperwer dat kan hebben. Alleen een juveniele havik heeft een wat oranje zweem op de borst en onderkant van de voorvleugels. Het silhouet van de havik en sperwer zijn vrijwel gelijk, je moet het dus echt hebben van het formaat en kleur. Dit is en blijft een lastig verhaal maar daarom niet minder interessant.
Wil je meer weten van deze altijd streng kijkende jager, klik dan op de link;
http://www.vogelbescherming.nl/vogels_kijken/vogelgids/zoekresultaat/detailpagina/q/vogel/205
Geen opmerkingen:
Een reactie posten