Nachtzwaluw ruilen voor uilen.

 ransuil op wacht

De afgelopen weken is het onafgebroken zuid Europees warm, en genieten we van warme, zomerse avonden. En dan is dit dé periode dat nachtzwaluwen zingen of beter gezegd knorren want dat past beter bij het ratelende geluidje wat ze maken. Op het moment dat de schemer invalt beginnen ze te roepen en te vliegen. Ik had al een paar keer gehoord dat op de nieuw ontstane kapvlakten in de Boswachterij Dorst nachtzwaluwen waren gehoord en die wilde ik ook weer een keer horen.

Afgelopen vrijdagavond tegen half tien waren we in de Boswachterij en vonden een bos in rust. Het was er stil, geen wandelaars en amper nog zingende vogels. Een lijster en een roodborstje zongen nog een laatste slaapliedje en het werd donker. In deze tijd van het jaar met een heldere nacht wordt het niet echt donker en kun je toch verbazend veel zien. Je ogen wennen en passen zich aan en de verrekijker trekt nog wat extra licht naar binnen waardoor je een door het bos lopende ree prima kunt bekijken.


echt pikkedonker wordt het niet.

Maar na een paar uurtjes rondlopen en wachten werden we toch wat ongeduldig, zouden we al te laat in het seizoen zijn of zitten ze er dit jaar niet? Wel hoorden we een hoge, harde roep. Een korte heldere kreet die op de roep van een uil leek. Even checken op de telefoon en het bleek de roep van een jonge ransuil te zijn.

Mooi meegenomen want dat is geen alledaagse ontmoeting. Niet veel later hoorden we er twee tegelijk roepen en ze kwamen dichterbij, zelfs zo dichtbij dat ze vlak over ons heen vlogen en in de bomen om ons heen gingen zitten. Een paar keer roepen en de uilen vlogen weer naar de volgende boom en zo waren het er uiteindelijk een stuk of vijf die al roepend en vliegend voorbij kwamen.

Heel bijzonder om mee te maken en minstens zo leuk als een roepende nachtzwaluw in de Boswachterij Dorst vinden.