Op het goudvinken touw zitten.

een van de 3 goudvinken

Veel bosvogels laten zich een heel jaar goed horen en zien. Met name boomklever, boomkruiper, vinken en grote bonte spechten zijn van die standvogels die altijd van zich laten horen. Een aantal andere, wat minder algemene bosvogels zoals appelvinken en goudvinken zijn veel lastiger te vinden. Ze zijn er wel maar zijn niet zo luidruchtig en ze leven wat meer verborgen.

In de Boswachterij Dorst zitten ze allebei en al kom ik daar vaak, ik hoor of zie ze maar af en toe. De afgelopen week viel het mij op dat de appelvinken en goudvinken wat nadrukkelijker aanwezig zijn dan anders. Soms zie ik ze amper een keer per maand maar nu zie ik ze wekelijks. Net zoals vanmorgen, toen zaten zomaar drie mannetjes goudvinken in het berkenopschot vlakbij het beukenbos.

Appelvink in Dorst 

Het was nog redelijk vroeg in de ochtend en dat is vaak het moment voor ze om te foerageren. De nacht is voorbij en de maag is leeg. Nadeel is dan wel dat de vogels erg druk en beweeglijk zijn en niet lang genoeg stilzitten om ze eens goed te bekijken of te fotograferen. Maar je kunt ook niet alles hebben. 

Dat ik deze twee vinkensoorten nu wat meer zie, zou te maken kunnen hebben met de najaarstrek van vinkachtigen uit het Noorden of zelfs uit Duitsland. Die van ons blijven hier en worden in de winter dus vergezeld door Duitse en Scandinavische vinkensoorten. Zo worden het flink wat meer vogels. Het maakt mij niet uit waar ze vandaan komen, het wordt er alleen maar leuker op.

Deze twee vinkachtigen zijn niet voor niets wat zeldzamer want mooi zingen of een duidelijke luide contactroep hebben ze niet. Allebei roepen ze vrij zacht maar wel met een heel herkenbaar geluidje. En ook bij deze twee vogels moet je er wel heel scherp op zijn want je kunt het geluid ook heel makkelijk missen. De aandacht trekken doen ze niet. 

Wil je meer weten van deze gouden vink, klik dan op de link:

https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/goudvink